การเล่นหิ้ง

การเล่นหิ้ง หมายถึง การพูดพาดพิงถึงสิ่งๆหนึ่ง ที่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการให้พูดถึง ไม่ว่าเหตุผลของผู้ไม่พอใจจะเป็นด้วย กลัวความลับตนแตก กลัวเสียหน้า กลัวความจริง ขัดไปตามประสาปาก หรือเป็นเพราะความสะเหร่อของผู้นั้นก็ตาม ผู้ที่ไม่พอใจสามารถอ้างถึงคำว่า "เล่นหิ้ง" ได้ทั้งสิ้น

จากความหมายของ การเล่นหิ้งที่กล่าวมาข้างต้น จึงหมายความได้ว่า จะเล่นหิ้งยังไงก็ได้ ขอแค่ฝ่ายตรงข้ามไม่พอใจก็พอ

การเล่นหิ้ง นั้นคล้ายคลึงกับการล่อเป้า แต่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เนื่องจากการเล่นหิ้งนั้น เป็นการเล่นเป็นจุดๆ ที่ร้ายแรงมาก ซึ่งผลของมันพออธิบายได้คร่าวๆ เช่น

หิ้งเป็นที่เก็บสิ่งของไว้บูชาเพราะฉะนั้นอย่ามาเล่นนะ

สารบัญ

1 ในอินเตอร์เน็ต
2 ชีวิตจริง
- 2.1 ตัวอย่างที่หนึ่ง
- 2.2 ตัวอย่างที่สอง
3 คำที่นิยมใช้ตอนเล่นหิ้ง
4 การเล่นหิ้งด้วยการเปลี่ยนศัพท์
5 ชุมนุมคนเล่นหิ้งขั้นรุนแรง
6 เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย
7 บทลงโทษ
8 บทความและหน้าอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง

ในอินเตอร์เน็ต[แก้ไข]

เมมเบอร์ 1 คน ไปเล่นหิ้งแอดมิน ไม่นานนักเมมเบอร์นั้นก็โดนเป่าราบหายไปทันที หรืออาจจะโดนแบนสัก 30,000 วัน (กรณีไม่มีฟังก์ชันแบนแบบตลอดกาล) แทน ขณะที่ประเทศไทแว แม้มีฟังก์ชั่นแบนตลอดกาล แต่มีโทษแบนเป็นจำนวนวันได้สูงสุด 999,999,999,999,999,999 วัน (ท่าเบียวสถานแดนนี้ รับรองโดยอะควาบดิน ไอสา นีออส และอื่นๆ) (คนแบนแม่งก็บ้า แค่ 3,000 วันแม่งก็ 9 ปีกว่าแล้ว แบนทำหอกอะไรตั้ง 90 กว่าปี ไอคนหลังหนักกว่า แม่งล่อไป 2พันกว่าล้านล้านปี คนโดนแบนมันก็ไปสมัครเมมใหม่ ง่ายกว่าอีก) แต่แอดมินบางคนหัวหมอ ยิง IP แทน แต่มันก็เท่านั้นแหละ พอเมมท่านนั้นเปลี่ยนชื่อแซ่ และ IP มันก็ย้อนกลับยังเหตุการณ์เดิมได้อีก

ชีวิตจริง[แก้ไข]

เด็กประถม “ก” ไปด่าชื่อพ่อ เด็กประถม “ข” เด็กประถม “ข” โกรธไปต่อยเด็กประถม “ก” แต่อนิจจาเพื่อนเด็กประถม “ก” เยอะ เด็กประถม “ข”เลยโดนส้นตีนแทน

แต่การเล่นหิ้ง อีกแบบที่นิยมในเนต คือการกล่าวถึงสิ่งมีชีวิตหรือไม่มีชีวิตที่อีกฝ่ายเทิดทูน เช่นตัวอย่างดังต่อไปนี้

ตัวอย่างที่หนึ่ง[แก้ไข]

บุคคลที่1 เรียกชื่อของผู้ที่บุคคลที่ 2 เคารพเทิดทูน รักใคร่หวงแหน (ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ หรือมาจากการ์ตูน หรือหนัง) ดังตัวอย่างบทสนทนาต่อไปนี้

เมมเบอร์ : อ้ายเจี้ยเวอร์จิล เกย์จิ้บหาย
แอดมินเกย์เฟล : อ๊าง ว่าท่านเวอร์จิลของเค้าได้ไง เค้าไม่ยอม แดรกบลัสเตอร์บีมเหอะมึง สาด!!!!

ตัวอย่างที่สอง[แก้ไข]

บุคคลที่ 2 วิพากษ์วิจารณ์ บุคคลที่1

พระแม่ KJO : เรซึโระจังลูกแม่จ้ะ โดเล่มนี้สนุกมั้ย
เรซึโระ(พระแม่ KJO) : สนุกแน่นอนค่ะท่านแม่ แค่เห็นหน้าปก หนูก็ได้กลิ่นกล้ามเนื้อและเหงื่อมาแต่ไกล ของแรร์แน่นอนค่ะท่านแม่
พระแม่ KJO : อ๊าง ได้กลิ่น K+Y มาแต่ไกลเยี่ยมมากค่ะ เรซึโระจาง
บุคคลที่ 2 : เจี้ยนี่แมร่งบ้าป่าวหว่า พูดกับตัวเองได้ด้วย

อาจจะมีอีกหลายตัวอย่าง หลายสถานการณ์ แต่ตอนนี้กูนึกออกแค่นี้...........

การเล่นหิ้งไม่ทราบว่าเริ่มมาจากปีใด แต่ใช้กันอย่างแพร่หลายตั้งแต่ลูกเด็กเล็กแดงยันยายแก่ที่แง้มฝาโลง

คำที่นิยมใช้ตอนเล่นหิ้ง[แก้ไข]

ชื่อบุคคล + เสร็จกูไปนานแล้ว
ชื่อบิดาคนที่จะเล่นหิ้ง + เมิงตาย เช่น พ่อเมิงตาย แต่เพื่อความเร้าใจอาจจะเติมชื่อไปแทนที่คำว่าพ่อ
ชื่อมารดาที่จะเล่นหิ้ง + เมิงตาย เช่น แม่เมิงตาย แต่เพื่อความเร้าใจอาจจะเติมชื่อไปแทนที่คำว่าแม่
ชื่อบิดามารดาที่จะเล่นหิ้ง + เมิงตาย เช่น พ่อแม่เมิงตาย แต่เพื่อความเร้าใจอาจจะเติมชื่อไปแทนที่คำว่าพ่อแม่หรือบอกชื่อพ่อแม่ที่จะเล่นหิ้งแล้วบอกว่าพ่อเมิงตาย