ประเทศสเปณ
|
บทความนี้ต้องการเก็บกวาด ตรวจสอบ ปรับปรุง แก้ไขรูปแบบ ใส่หมวดหมู่ ใส่ลิงก์ภายใน หรือภาษาที่ใช้ ในส่วนใดส่วนหนึ่งหรือหลายส่วนด้วยกัน เพื่อให้ได้ตามมาตรฐานไร้สาระนุกรมไทย
คุณสามารถช่วยแก้ไขได้ โดยการตรวจสอบและปรับปรุงบทความนี้ ดูรายละเอียดเพิ่มเติมที่ วิธีแก้ไขหน้าพื้นฐาน คู่มือการเขียน และ นโยบายไร้สาระนุกรม |
|
ขออภัย!!!!!!!! บทความนี้กล่าวถึงแอบซี้ด เพาเว่อร์ เฮียตอแหลมากไปหน่อย
ซึ่งจริงจริงแล้ว ผู้ใส่แม่แบบนี้อาจจะไม่ได้ชอบเรื่องนี้แต่อย่างใด เพียงแต่เห็นว่าบทความนี้กล่าวถึงเฮตาเลียก็เท่านั้นเอง แต่คุณไม่จำเป็นต้องซีเรียสอะไรมากหรอก เพราะที่นี่คือไร้สาระนุกรม |
Reino de España เรย์โน เด เอสปายา สาธารณรัฐเผด็จเกรียนท่านผู้นั้นแห่งสเปณ สเปณ | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| คำขวัญ: Plus Ultra (ล่าตีน: "มากกว่าเห็นๆ") | |||||
| เพลงชาติ: มาร์ชาเรอัล | |||||
 | |||||
| เมืองหลวง | ม้าดีด | ||||
| เมืองใหญ่สุด | ม้าดีด | ||||
| ภาษาประจำชาติ | ภาษาสเปณ,ภาษาคาตาลัน,ภาษาบาสก์,ภาษากาลิเซีย | ||||
| รัฐบวม | กษัตริย์แห่งสเปณ - สมเสร็จบร๊ะราชาธิบ่เลวเฟงลิงปิ๊งที่ 6 แห่งสเปณ นายกสมาคมกรอฟอาชีพแห่งสเปณ - โคเซ ถุย โดดสิเกย์ สปาเตะโลก | ||||
| การปศุสัตว์ | วัวกระทิง | ||||
| สถุลตังค์ | ยูโร (€) | ||||
| ศาสนา | คาโธ่ลิก | ||||
| พื้นที่ | 504,030 | ||||
| ความหนาแน่น | 90 คน | ||||
| สินค้าส่งออกหลัก | รถเซียต, วัวกระทิง | ||||
| สินค้านำเข้าหลัก | พริกกับเกลือ, อาวุธสงครามบางชนิด | ||||
| รหัสมือถือข้ามประเทศ | 34 | ||||
ประเทศสเปณ คือประเทศที่มีประวัติความเป็นมาตั้งแต่ปลายยุคกลาง เป็นหนึ่งในประเทศหมาอำนาจในสมัยล่าอาณานิเกรียน โดยมีพื้นที่เป็นจำนวนมาก แต่ภายหลังได้เสียไปจากการประกาศเอกราชของอาณานิเกรียน และได้เสียไปให้อมาริเกย์อีก จึงไม่เหลือความเป็นมหาอำนาจแล้ว
ประวัติศาสตร์[แก้ไข]
ประเทศสเปณมีประวัติความเป็นมาที่ยาวนานมาก จนขี้เกียจเขียน ไว้ไปอ่านในประวัติศาสตร์สเปณก็แล้วกัน
ก่อนการสถาปนาประเทศ[แก้ไข]
เป็นที่อยู่ของชาวฮิสปาเนียที่ติดต่อค้าขายกับกรี๊ดโบราณ ภายหลังตกอยู่ใต้อำนาจของจักรวรรดิโรมังงะ จึงไม่ป่าเถื่อนอีกต่อไป ต่อมาตกอยู่ใต้อำนาจของพวกโกธิค และอาณาจักรของพวกนั้นก็ถูกพวกอาหลับตีแตก สเปณกลายเป็นมุสลิ้ม แต่ก็ปรากฏว่ามีอาณาจักรของชาวคริสต์อยู่ทางเหนือที่ชื่อว่าอาณาจักรลีออน ได้ตีพวกมุสลิ้มถอยร่นลงมาเรื่อยๆ ภายหลังแตกออกมาเป็นอาณาจักรคาสตีล อรากอน นาวาร์ และโปรตูดเกด สองอาณาจักรแรกได้ร่วมกันตีอาณาจักรของพวกมุสลิ้มจนแตกพ่าย กษัตริย์และพระราชินีของทั้งสองอาณาจักรก็อภิเษกสมรสกันและร่วมกันก่อตั้งประเทศสเปณขึ้น
สมัยล่าอาณานิเกรียน[แก้ไข]
สเปณส่งคิดโตเฟ้อ โคลัมบัสไปยังเอเชยโดยออกไปทางตะวันตก ได้พบกับทวีปอเมริกร๊วกโดยบังเอิญ และบังเอิญจริงๆที่ไปพบกับชาวพื้นเมืองอเมริกร๊วกผ่านมาแถวนั้นพอดี ด้วยความที่อยากได้ดินแดนนั้นมา เขาก็เลยจับขี้หมามายัดปากพวกนั้นจนตาย แล้วฆ่าทิ้งซะ แล้วเอาหัวของชาวอเมริกร๊วกไปเสียบประจาน และเขียนป้ายไว้ด้วยว่านี่คือถิ่นของสเปณ ห้ามชาติอื่นเข้ามายึดครองไม่งั้นจะเจออย่างนี้ แล้วเขาและนักสำรวจรุ่นต่อๆมาเลยได้เข้ายึดพื้นที่แถบนั้นเป็นอาณานิเกรียน ต่อมาเฟ้อดินั่น มากจนเล่นได้เดินเรือรอบโลก แต่ถูกชาวฟิลิปปินส์ฆ่าไปกิน ลูกเรือได้นำเรือกลับมาจนถึงสเปณ ในสมัยพระเจ้ารถหายที่หนึ่ง ที่เป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิโรมังงะอันไม่ศักดิ์สิทธิ์ด้วย ได้ปกครองหอนแลนด์ สเปณ ยันละเมอและอิตาขี้ทางตอนใต้ แต่ไอ้หลังสุดนี่ไม่มั่นคงเพราะว่าคนที่นั่นมักจะด่าชาวสเปณว่าไอ้บ้าอยู่บ่อยๆ เลยทนไม่ไหว ก็เลยต้องทำสงครามอยู่เรื่อยๆจนหมดตัวจึงสละราชสมบัติ บร๊ะเจ้าฟิลิปที่สองครองราชย์ต่อมาในสเปณ ได้รับหอนแลนด์มาด้วย และรวมโปรตูดเกดเข้ากับสเปณ แต่หอนแลนด์ก่อการปฏิวัติ โดยอังเกรียนช่วยเหลือ บร๊ะองค์จึงส่งกองเรืออาร์มาดาไปตีอังเกรียนแต่ถูกเผาเสียวอดวายราวกับโจโฉแตกทัพเรือ คราวนั้นสเปณแทบจะหมดความเป็นหมาอำนาจไปเลย หลังสมัยของฟิลิปที่สอง โปรตูดเกดก็แยกตัวออกทั้งยังถูกโจมตีโดยเศษฝรั่งในช่วงสงครามสามสิบปี ตอนหลังราชวงศ์บูร์บองได้เป็นกษัตริย์บ้างก็เกิดสงครามสืบราชบัลลังก์สเปณ เสียยิบรอลต้าให้อังเกรียน ต่อมาอาณานิคมในอเมริกร๊วกก็ตั้งตัวเป็นอิสระจนหมด แล้วต่อมาก็เสียอาณานิเกรียนให้สหรัฐอมาริเกย์อีก ทำให้การล่าอาณานิคมของสเปณต้องจบสิ้นลง
ในช่วงศตวรรษที่ 19-20[แก้ไข]
มีความวุ่นวายเกิดขึ้นในสมัยของบร๊ะเจ้าเฟอร์ดินานด์ที่ 7 คือประชาชนที่ได้รับอิทธิพลจากการปฏิวัติในเศษฝรั่งและนโปเลียนอยากได้เสรีภาพมากขึ้น จึงก่อการปฏิวัติ แต่ถูกบร๊ะเจ้าถุยของเศษฝรั่งยกทัพมาปราบ การปฏิวัติจึงล้ม ต่อมาก็เกิดการปฏิวัติอีก โดยเอาบร๊ะเจ้าอะมาเดโอ้มาปกครองแทน แต่อยู่ได้ไม่นานก็ออกไปเพราะควบคุมประเทศไม่ได้ สเปณจึงเป็นสาธารณรัฐ แต่การปกครองไม่ค่อยมีเสถียรภาพ จึงให้กษัตริย์ในราชวงศ์บูร์บองมาครองราชย์ คือบร๊ะเจ้าอัลฟองโซที่ 12 และอัลฟองโซที่ 13 ในสมัยของบร๊ะเจ้าอัลฟองโซที่ 13 ก็เกิดการปฏิวัติอีกรอบเป็นสาธารณรัฐ แต่การปกครองล้มเหลว ฟรังโกจึงก่อกบฏและยึดอำนาจ
เผด็จเกรียนฟรังโก[แก้ไข]
จอมผงฟรานซิสโก ฟรังโก ได้พยายามยึดอำนาจจากรัฐบวม เพราะเห็นว่ามีการบริหารงานที่ห่วยแตกยิ่งนัก เลยรับลัทธิฟาสซิสต์มาจากอิตาขี้ แต่โจเสียบ สตาเลี่ยนให้ความช่วยเหลือฝ่ายรัฐบวม จึงเอาชนะยากขึ้น แต่ฟรังโกที่เป็นสานุศิษฐ์ของฟาสซิสต์ก็ได้รับความช่วยเหลือจากอเด้า ซิสเลอร์กับเบนิตุ๊ด มุดโสเภณี สุดท้ายฟรังโกรบชนะจึงยึดอำนาจได้สำเร็จ แต่แป็นกลางตลอดสงครามโลกครั้งที่สอง เพราะประเทศยังไม่ฟื้นตัวจากสงครามกลางเมือง เป็นผลทำให้ฟรังโกไม่พบจุดจบแบบซิสเลอร์และมุดโสเภณี ฟรังโกปกครองประเทศอย่างสงบสุขสืบต่อมา วันหนึ่ง ท่านคิดได้ว่าควรจะให้มีกษัตริย์อีก จึงตั้งเจ้าชายในราชวงศ์บูร์บองเป็นรัชทายาท เมื่อฟรังโกป่วยตาย เจ้าชายคนดังกล่าวขึ้นเป็นกษัตริย์ฮวนคาร์โลส อดีตกษัตริย์ของสเปณ ปัจจุบันคือ กษัตริย์เฟลิเป้ กษัตริย์พระองค์ปัจจุบันของสเปณ
ปัจจุบัน[แก้ไข]
สเปณเหลือดินแดนนอกแผ่นดินใหญ่เพียงแต่เกาะคานารีและแบริเอริกเท่านั้น ผู้ปกครองในปัจจุบันคือกษัตริย์ที่กล่าวถึงในหัวข้อที่แล้ว และนายีรัฐมนตร๊กโคเซ ถุย โดดสิเกย์ สปาเตะโลก
การเมือง[แก้ไข]
ปกครองแบบรัฐสปา ไม่ได้ใช้ระบบฟาสซิสต์หรือเผด็จการท่านผู้นั้นแล้ว เพราะมันได้หมดไปตั้งแต่เมื่อฟรังโกตาย มีความเป็นประชาธิปไตยพอสมควร แต่ไม่เสียๆแบบของประเทศเทย และไม่ได้มีนายกเผด็จเกรียนแบบของประเทศเขมียว
เขตการปกครอง[แก้ไข]
ก็มีเท่าที่เห็นในแผนที่นั่นแหละครับ
แต่ข้างบนนั่นคือจังหวัด ส่วนเขตการปกครองมีดังนี้
- กาลิเชี่ย
- แอสทูเรี่ย
- แคนทาเบรีย
- ตรูดคาดี้
- น่าว่า
- ลาริโอจา
- พาราก้อน
- แคว้นคาปาปาย่า/คาปาปาย่า
- แค้นจะตาย-โรออน
- เขตปกครองพิเศษม้าดีด
- แค้นจะตาย-ยามาฮ่า
- เขตปกครองพิเศษวาเลนเชี่ย
- เอกซ์ตรีมาดูรา
- อันดากรูเชื่ย
- แม่งเฮี่ย(เหมือนด่าคนเลยแฮะ)
- ซิวต้า
- เมลิลลา
- เกาะแบริเอริก
- เกาะคุวยนารี
รวมทั้งสิ้น 19 เขตการปกครอง
ประเทศเพื่อนบ้าน[แก้ไข]
สเปณมีประเทศเพื่อนบ้านอยู่ 4 ประเทศดังนี้
- ประเทศอังเกรียน (ติดต่อทางใต้เพราะช่องแคบยิบรอลต้าเป็นของอังเกรียน)
- ประเทศเศษฝรั่ง
- ประเทศโปรตูดเกด
- ประเทศอันดอร์รา
เศรษฐกิจ[แก้ไข]
รายได้หลัก[แก้ไข]
สเปณมีรายได้หลักมาจากการท่องเที่ยวหน้าเทศกาลที่มีประเภณีเกี่ยวกับวัวกระทิง นอกจากนี้ ยังขายสินค้าอุตสหกรรม ไม่ว่าจะเป็นรถยนต์ อาวุธ และอื่นๆอีกมากมาย ทั้งนี้ ยังขายสินค้าเกษตรจำนวนมากด้วย หลักๆคือมะเขือเทศ อย่างไรก็ตาม คนเทยยังไม่รู้จังสินค้าสเปณมากเพียงพอ เพราะว่ามันชอบไปขายให้ประเทศอิตาขี้ซะเยอะ
การค้าและการลงทุน[แก้ไข]
สเปณเป็นประเทศพัฒนาแล้วไม่ต้องการการลงทุน ชาวสเปณมักไปลงทุนในแถบทวีปแอฟริกวน สินค้าสเปณขายดีในยูหลบและอมาริเกย์ แต่ไม่เป็นที่รู้จักเท่าที่ควรของชาวเทย แต่รู้จักกันดีในหมู่ชาวอิตาขี้
การสื่อสารและการคมนาคม[แก้ไข]
บอกได้คำเดียวเลยว่าดีกว่าของแถวๆนี้อยู่มากมายนัก
สังคม[แก้ไข]
บุคคลไม่สำคัญ[แก้ไข]
หลักๆก็จะมี
- ดาบิด ปี้ย่า
- กาเลด ปูโย๊ว
- เซอกิโอ๊ะ ลาโม๊ด
- เชฐ ฟ้าเบกาด
- เฟอนันโด้ ตอแหล
- อันเดี๊ยด อีเงี๊ยดต้า
- ลาวฟาเอ๊ว หน้าดักดาน
ง่ะ! ชักจะเอากันใหญ่แล้วนะเธอว์เนี่ย
ชนชาติและภาษา[แก้ไข]
เป็นชาวสเปณแทบทั้งนั้น บางส่วนเป็นชาวมัวร์ เศษฝรั่ง และอิตาขี้ ส่วนภาษานั้นก็ภาษาสเปณอีกนั้นแหละ มีภาษาอื่นบ้างวประปราย เป็นภาษาที่พูดกันมาเป็นเวลาช้านานมากแล้ว ยากที่จะไปเปลี่ยนภาษาของพวกเขาได้ หรือว่าจะเถียง อาชีพพิเศษของพวกเขาคือขายผักต่างๆหลักๆคือมะเขือเทศ และ ทำดอกไม้ประดิษฐ์ เลี้ยงวัวส่งออก ปลูกมะเขือเทศจงวายซะเหอะมึงขาย
ศิลปะและวัฒนธรรม[แก้ไข]
ผีมือช่างชาวสเปณก็ไม่แพ้ใคร ไปดูตามโบสถ์วิหารในสเปณก็ได้ งามๆทั้งนั้น ส่วนวัฒนธรรมนั้น ก็มีประเพณีการวิ่งวัวกระทิง วิ่งทีนึงก็มีคนโดนขวิดไปแยะ แล้วยังมีการสู้วัวกระทิงอีก เอาผ้าแดงมาล่อวัวกระทิงอย่างนั้นน่ะ คนเทยถ้าเห็นก็จะบอกว่าหวาดเสียวแทน
การศึกษา[แก้ไข]
มีมาตรฐานที่สูง เน้นการคิดวิเคราะห์ แต่บางครั้งการคิดวิเคราะห์ก็หนักสมอง จึงเป็นเรื่องปกติที่มีชั่วโมง"นอนกลางวัน"รวมอยู่ด้วย
อาหารและเครื่องดื่นยอดฮิต[แก้ไข]
- มะเขือเทศ
- น้ำของ
หลอกวีนน่อ ว๊ากกร๊ากข้อมูลปกปิด
กีฬา[แก้ไข]
ชอบกัฬาเกี่ยวกับวัวกระทิง แต่รัฐบวมก็ส่งเสริมกีฬาอย่างอื่นด้วย ซึ่งที่ได้รับความนิยมก็เป็นพวกฟุตบอล มวย เทนนิส ทีมฟุตบอลที่มีชื่อเสียงก็เช่นดริลม้าดีดและบาร์เกย์โล้ดน่า นอกจากนี้ ในสงครามชิงถ้วยฟุตบอลโลก 2010 กองทัพกระเทยดุแห่งสเปณก็สามารถคว้าชัยเหนือ กองทัพกังหัน และอินทรีเด็ก ทำให้สเปณกลายเป็นมหาอำนาจใต้การนำของรัฐบวมกระเทยดุ โดยว่ากันว่าในชัยชนะครั้งนี้ ได้รับการสนับสนุนจาก หมึกพอล ทำให้มันได้ถูกอัญเชิญขึ้นไปประดับในธงชาติสเปณในที่สุด(ดูรูปด้านบนสุด) และนอกจากนั้น สเปณก็เคยเป็นเจ้าภาพสงครามชิงถ้วยฟุตบอลโลก 1982 และกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 1992 อีกด้วย
และนอกจากกีฬาที่กล่าวมาข้างต้นแล้ว เวลาว่างๆ ชาวสเปณจะเล่นกีฬาในร่มด้วย และปกติมักจะเล่นกีฬาชนิดนี้กับคนอิตาขี้มากกว่าคนสเปณด้วยกัน(คล้ายๆประเทศสเวนดีทีจะเอากับคนฟินแลนด์มากกว่าคนสเวนดีด้วยกัน)
ความขัดแย้งภายในและภายนอกประเทศ[แก้ไข]
ด้านการกีฬา[แก้ไข]
มีเกิดขึ้นบ่อยครั้งในวงการฟุตบอล เมื่อ ดริลม้าดีด(ตัวแทนจากม้าดีด) แข่งกับ บาร์เกย์โล้ดน่า(ตัวแทนจากตายคาร้านเนี่ย) เปรียบได้เหมือนกับศึกสงครามช่วงชิงจอกศักดิ์สิทธิ์ระหว่างสองแคว้นนี้ นักฟุตบอลฝ่ายที่ชนะ จะได้รับการยกย่องจากประชาชนในแคว้นของตนเองราวกับเป็นวีรบุรุษสงคราม
ด้านการเมีย[แก้ไข]
เกิดขึ้นเมื่อนายสปาเตะโลก ขัดแย้งกับนายขอชากาแฟ ผู้นำของเศษฝรั่ง เนื่องจากทั้งคู่หน้าเหมือนมิสเตอร์บีนเป็นอย่างมาก เลยขัดแย้งกัน
ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ[แก้ไข]
ประเทศอิตาขี้[แก้ไข]
ส่วนใหญ่จะมีความสัมพันธ์กับอิตาขี้ใต้มากกว่าเหนือ
มีความสัมพันธ์ในฐานะคู่หลับนอน ถึงแม้ว่าจะมีชาวอิตาขี้เหนือส่วนหนึ่งไม่พอใจสเปณก็ตาม โดยเฉพาะในทางตอนใต้ตีนมึงของประเทศอิตาขี้ใต้ ที่มีกลุ่มผู้ต่อต้านประเทศสเปณ โดยมีนายหลอกวีนน่อ ว๊ากกร๊ากเป็นประธานแกนนำของกลุ่ม แต่สุดท้ายกลุ่มนี้ก็ค่อยๆยอมรับในประเทศสเปณมากขึ้น ส่วนนายหลอกวีนน่อตอนนี้ก็ยอมไปมีสัมพันธ์ทางสวาทกับผู้นำสเปณหนุ่มหล่อคนนึง (ภาพผู้นำอยู่ที่ชชาติไปถ่างตาดูเองไป็ อย่าถามมาก) (สรุปเป็นเกย์)
เศษฝรั่ง[แก้ไข]
แต่ก่อนเป็นศัตรูต่อมาเป็นมิตร พยายามให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกันเป็นอย่างดี ถือเป็นมหามิตรของสเปณ
อังเกรียน[แก้ไข]
สเปณไม่ค่อยพอใจอังเกรียนสักเท่าไหร่ เพราะแต่ก่อนเขามีอาณานิคมที่ใหญ่มากๆ จนเคยเป็นชาติมหาอำนาจอันดับหนึ่งมาแล้ว แต่แล้วก็ถูกอังเกรียนที่เป็นรุ่นน้องบดขยี้หมาอำนาจลง ทำให้สเปณตกอันดับและเป็นหนี้สินมาก และทำให้สเปณเกลียดอังเกรียนตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ประเทศเทย[แก้ไข]
มีความสัมพันธ์อันดีตั้งแต่ในสมัยอยุทธยา ในฐานะคู่ค้าที่สำคัญ ปัจจุบันชาวสเปณชอบเมืองเทย และมาค้าแข้งที่เมืองเทยอยู่พอสมควร
ประเทศอูรุกไฮ[แก้ไข]
สเปณมีฐานะเป็นเจ้าของภาษา อูรุกไฮเดิทก็เป็นประเทศที่สเปณให้ความคุ้มครองและอารักขา ภายหลังได้แยกตัวเป็นอิสระ
การทเห่อและกองตั๊บ[แก้ไข]
มีความแข็งแกร่งค่อนข้างมาก มีอาวุธที่ทันสมัย (ไทยสมัน) ทัดเทียมชาติอื่น มีบุคลากรทางทเห่อที่มีประสิทธิภาพ กล้าหาญและเข้มแข็ง น่าเกรงขาม มีทเห่อจำนวนมากที่มีความรักชาติและเด็ดเดี่ยว กองตั๊บสเปณมีความรักชาติและเสียสละกว่ากองตั๊บของประเทศแถบๆนี้มากมายนัก
วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี[แก้ไข]
|
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมข้อมูลในส่วนนี้ได้ |
อ้างโน้นอ้างนี่[แก้ไข]
- ดริลม้าดีด VS บาร์เกย์โล้ดน่า มันเป็นสิ่งที่ดุเดือดยิ่งกว่าฟุตบอล
- สเปญได้แชมป์บอลโลก แต่กลับไม่ช่วยให้ภายในประเทศสมานฉันท์มากขึ้นเลย
