Boys and Girls

กระผมยอมรับว่า นี้คือมังงะที่เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์เทย
— นักวิจารณ์มืออาชีพยอมรับมัน

Boys and Girls เป็นหนังสือการ์ตูน(โป๊)ที่Sine Cos Tanเคยรังสรรค์แก่วงการ์การ์ตูนทั่วเมืองหลวงเทย ซึ่งเป็นการตลาดเจาะกลุ่มโอตาคุหื่นกามและมือเซียนนักวิจารณ์หลายคน ทำให้การ์ตูนเรื่องนี้ได้รับความนิยม(ทางเควี้ย)สูงกว่าหนังสือการ์ตูนเทยดังๆอย่างมีดที่ 13 และบร๊ะกระหายมณีซาก้า

ข้อมูลจำเพาะ[แก้ไข]

ชื่อเรื่อง - Boys and Girls
สำเนาพิมพ์ - มะพร้าวหื่น
เรื่อง - Sine Cos Tan (ว่ากันว่านี้คือร่างอวตารสามตัวเลยทีเดียว)
ภาพ - Sine Cos Tan (ว่ากันว่านี้คือร่างอวตารสามตัวเลยทีเดียว)
แนว - รักตลก ใส่ไฟ ดราม่า แอ๊ดชั่น .....วอท เดอะ ฟัค!!!
จำนวนเล่มที่ปรากฎ(สู่สาธารณะ) - 4 เล่ม
จำนวนตัวละคร - ตัวละครชายไม่ค่อยมาก แต่ตัวละครหญิงนับไม่ถ้วน
ราคา - 4,500 ตรัส

ตัวละคร[แก้ไข]

คุณไม่ต้องแปลกใจหรอก พวกผู้หญิงส่วนใหญ่หน้าและทรงผมเหมือนกันหมด เพราะพวกเขาขายตัวละครเพื่อเสพย์หื่นกามของท่าน
— นักวิจารณ์กำลังบอกเกี่ยวกับตัวละคร

แอปเปิ้ล[แก้ไข]

ไอ้เกรียนหัวม่วงไม่สมกับชื่อมัน (แอปเปิ้ลที่ไหนเป็นสีม่วง) เคยเกิดและถูกทดลองโดยกลุ่มนักวิดยาสาดเกย์ที่ตั้งใจสร้างเพื่อยอดเกย์ตามความปรารถนา (ล้อเล่น ที่จริงมันเป็นหนูทดลองเฉยๆ ไม่เกี่ยวกับเกย์สักนิด) แต่กลับกลายเป็นหนูทดลองห่วยแตกสิ้นดี เพราะทำได้แค่วิ่งเร็วก็มิปาน ถึงแม้เขาได้รับโค๊ดเนมEx.เป็นต้นแบบของมนุษย์ทดลองรุ่นหลังก็ตาม ได้รับการดูแลหมาเตอร์มาการีนดูแลเยี่ยงSMแต่แอบเป็นโชตะค่อน เมื่ออายุ17 ได้แหกคุกและหนีออกจากศูนย์ทดลองพร้อมวางระเบิด แล้วหลบอาศัยอยู่ในกรุงเทย ในที่สุดก็พบกับเมล่อน เรื่องเล่าความมั่งผ่านสายตาของแอปเปิ้ลหัวม่วงก็เริ่มต้นขึ้น

เมล่อน[แก้ไข]

นางเอกที่ครองตำแหน่งโดนแย่งซีนจนกระทั้งตัวละครใกล้จะจืดจางทุกขณะ จริงแล้วเป็นลูกสาวของประธานบริสาดหัวรุนแรง AMR จำกัดหมาชน (รู้ภายหลังประธานคือแม่ของเธอเอง อกกว่าลูกสาวซะอีก) เมล่อนไม่ยอมรับเป็นทายาทเพราะต้องการอิสระเสรี จึงได้หนีออกจากบ้านแล้วพบแอปเปิ้ลขณะหาหอพัก ก่อนหน้านี้ เมล่อนเคยมีเมดสาวคาฟีโอเล่ที่เสียชีวิตด้วยรับกระสุนเกย์ แต่มาพบเมดสาวของตนที่น่าเสียชีวิตในฐานะโคลนอีกครั้ง เคยมีกีต้าร์(ของอีเนปาล)ติดตัวมาเล่น (แต่ไม่เห็นได้ใช้จริงๆ)

คาฟีโอเล่[แก้ไข]

เมดสาวปรนนิบัติเพื่อเมล่อน ตัวจริงเสียชีวิตด้วยกระสุนเกย์ แต่มีการสร้างโคลนนิ่งก่อนตายไว้ตัวหนึ่งที่บ้านพักของยัยป้ามะปราง การที่เธอตื่นในฐานะโคลนนิ่งจึงกลายเป็นเมดสาวของเมล่อนอีกครั้งหนึ่ง (ทำไมยังมีความทรงจำของตัวจริงได้ละหว่า)

พีช[แก้ไข]

แน่จริงขายพีชให้ตูพัฒนาต่อและดีกว่าฝีมือของคนเขียนละกัน คอยดู
— โอตาคุต้องการซื้อเธอไปพัฒนาต่อ แต่ไม่สำเร็จ ยูริขาประจำของการ์ตูนเรื่องนี้พร้อมขนาดนมใหญ่เป็นอันดับสองในกลุ่มวัยรุ่น รองจากผิ่งกว้อ (แต่หาพิสูจน์ยาก ถ้าคนวาดดันวาดขนาดเท่ากับของผิ้งกว้อโดยไม่ยอมบอกสัดส่วนให้ละเอียด) การพบกับเมล่อนในฐานะนักเรียนคนใหม่คือจุดเริ่มต้นของยูริคู่นี้ จัดเป็นสาวน้อยยันเดเระอย่างชัดเจน เพราะดูเหมือนเธอไม่ยอมยกเมล่อนให้ใครเด็ดขาด ในอดีต พ่อแม่ของเธอฆ่าตัวตายอย่างไร้~~สาเหตุ~~เหตุผล ชักนำสู่นักมวยปล้ำปอดบวม เวน่อม แล้วดันสูญเสียความทรงจำอย่างไร้~~สาเหตุ~~เหตุผล ถึงเสียความจำของตนก็ยังไม่เสียพลังแรงควายในตัวถึงกับต่อยจนผนังโรงเรียนเป็นรูโบ๋ว (แต่ก็ยังแพ้ท่าสกิลของผิ่วกว้ออยู่ดี)

บลูเบอร์รี่[แก้ไข]

แฝดของบลัดเบอร์รี่ ครอบครัวเธอเป็นชาวจีนแต่มีนิสัยเรียบร้อยกว่าแฝดตัวเอง มีครั้งหนึ่ง เธอประสานพลังลมปราน(ตด)กับบลัดเบอร์รี่เมื่อมีพวกหัวรุนแรงโจมตีที่โรงเรียน

บลัดเบอร์รี่[แก้ไข]

แฝดของบลูเบอร์รี่ มีนิสัยทอมบอยและปากร้ายตรงข้ามกับแฝดของตัวเอง ไม่ถุกกับแอปเปิ้ลตั้งแต่เข้าใจว่าเขาปล้ำแฝดของตัวเอง

อัคนี ศตบงกต จูรีเล็ตต้า[แก้ไข]

อาจารย์ชื่อยาวโคตรที่เคยถูกเสร็จกิจกับผอ. เป็นหัวหน้าชมรมมวยหัวรุนแรง

อัลมอนต์[แก้ไข]

หัวหน้าห้องของเมล่อน หลานสาวของผอ. (ยังดีที่หน้าไม่เหมือนคนอื่น เพราะหัวขาวเท่านั้น) เคยมีความสัมพันธ์ยูริกับเมล่อนก่อนแยกจากกันประมาณปีนึง เมื่อทั้งคู่กลับมาพบกันทำให้บทของพีชเหมือนถูกแย่ง อัลมอนต์เคยมีแฟนเป็นไอ้หน้ากากแทน และยังรู้จักแม่ของเมล่อนอีก วิชาต่อสู้ประจำของเธอคือ วาร์ป แย่งมือถือชาวบ้านอย่างหน้าด้าน และแย่งเฟิร์สคิสชาวบ้าน

แทน[แก้ไข]

ไอ้หน้ากากพิลึก (เชื่อว่ามันนั้นแหละคนเขียนเรื่องนี้) เป็นแฟนของอัลมอนต์ ไม่รู้เหตุอันใดถึงไม่ยอมให้ใครเห็นใบหน้าภายใต้หน้ากาก เพราะใครเห็นก็ต้องโดนสวดด้วยวิชาG-Penที่ลอกจากการ์ตูนเรื่องชะตากรรมพักกลางคืน (รู้สึกลอกจากกิชกาแมชมั้ง)

?????????????????????????????[แก้ไข]

ยัยจืดจางที่พบแค่เล่มแรกเท่านั้น มีฉายาหนอนหนังสือ เป็นคนเดียวที่ใส่ชุดชั้นในผู้ใหญ่สีดำตลอดเรื่อง (แต่ความจืดจางจึงไม่มีใครสนใจ)

แตงโม[แก้ไข]

ยัยหัวเขียวลอกแบบจากยัจจิจากถึงถึก2 บทจืดจางไม่แพ้ใคร

ผิ่งกว้อ[แก้ไข]

แน่จริงขายผิ่งกว้อให้ตูพัฒนาต่อและดีกว่าฝีมือของคนเขียนละกัน คอยดู
— โอตาคุต้องการซื้อเธอไปพัฒนาต่อ แต่ไม่สำเร็จ

เป็นตัวแย่งบทของสาวๆเกือบทุกคนในเรื่อง เพราะในกลุ่มวัยรุ่น เธอมีขนาดนมใหญ่ที่สุดเป็นอันดับ1 เป็นรุ่นพี่ของแอปเปิ้ล เป็นเจ้าของชมรมคหกรรมที่บ้านเธออยู่เยาวลาบ และเป็นนักปฏิวัติต่อต้านชาวเกรียนในโรงเรียนจนเป็นที่หวั่นเกรงของทุกคน หุ่นเฟอร์เฟ็ตมากแต่ขี้อายเมื่อคิดว่าแอปเปิ้ลกำลังแอบคิดหรือแอบดู วิชาต่อสู้โคตรเก่งไม่เป็นรองใคร สามารถคว่ำType S.S. แฝดของแอปเปิ้ลอย่างรวดเร็ว ตอนหลัง ผิ่งกว้อแอบชอบแอบรักแอปเปิ้ลมากกว่าสาวคนอื่นในเรื่องซะอีก แถมอนุญาตแอปเปิ้ลนอนชายคาเดียวกันอีกด้วย (เธอบอกว่าพ่อแม่ไปต่างประเทศ มีแมวเท่านั้นที่พึ่งพาได้)

ทับทิม[แก้ไข]

อุเหม่ หุ่นของผิ่งกว้อยังห่างชั้นกับของเฮา
— ทับทิมเปรียบเทียบกับลูกศิษย์ตัวเอง

เจ้าของโรงเรียนโรงเรียนวิหคสายฟ้าวิทยาลัย (เธอเป็นชาวอียิปต์ดันตั้งชื่อเชยซะบ่มี) เป็นยัยป้าที่โคตรหื่นสุดในเรื่อง (ถ้าคนเขียนตั้งใจขายโดจินโป๊ ตูจะไม่เถียงแกอีกเลย) แพ้ใจของแอปเปิ้ลตอนเป็นร่างมืดก็กลายเป็นโชตะค่อนกินเด็กแอปเปิ้ลราวกับผัวเธอเอง เธอมีอายุยาวนานที่สุดและบ้าเลือดที่สุด เพราะเธอเป็นโรคบุคลิกวิปลาศ ซึ่งมีร่างมืดที่ต้องการกินเนื้ัอของสิ่งมีชีวิต ว่ากันว่ากว่าจะหยุดความบ้าคลั่งของเธอต้องใช้เวลานานและเสียมนุษย์จำนวนมาก แต่เมื่อแอปเปิ้ลร่างมืดปรากฎในจิตใต้สำนึกทำให้ร่างมืดของทับทิมหมดฤทธิ์ แล้วร่างจริงยอมรับเขาเป็นลูกศิษย์ของตนเช่นกับอัลมอนต์และผิ่งกว้อ เอกลักษณ์คือสำเนียงชาวเหนือชาวเขา

มะปราง[แก้ไข]

เจ้าของหอพักโคตรถูกและไม่รู้ตัวถึงการมีห้องทดลองใต้ดินที่มีคาฟีโอเน่อาศัยอยู่ ดูเหมือนจะรู้ปมอดีตของพีช เป็นคู่ยูริของวุ้น

ต้นพลับ[แก้ไข]

หนุ่มแว่นจืดจาง เพื่อนร่วมห้องของแอปเปิ้ลและเมล่อน

ฟิกส์[แก้ไข]

เพื่อนของแทนและต้นพลับ ไอ้บากที่ปฏิเสธเป็นสารวัตรนักเกรียนเพราะมีเกรียนแย่งตำแหน่ง

ส้มซ่าส์[แก้ไข]

คนของพวกฟิกส์ ใครบ่รู้

บ้ากามบ.ก.หนังสือก๊อปโรงเรียน[แก้ไข]

หญิงสาวสำนักก๊อปแปะประจำโรงเรียน

รองบ้ากามบ.ก.[แก้ไข]

มือขวาของ~~บ้ากาม~~บ.ก.หนังสือก๊อปโรงเรียน

กัปตันทีม 2 ของชมรมขี่ควาย[แก้ไข]

กัปตันหญิงที่เข้าชิงแข่งขี่ควาย

อดีตประธานนักเกรียน[แก้ไข]

อดีตเป็นเกรียนเทพหนุ่มแว่น

ม.ปลายปี 2 ห้อง B[แก้ไข]

ห้องของแอ๊ปเปิ้ลและเมล่อน ประชากรส่วนใหญ่เป็นเด็กผู้หญิงนมปริญญาเอก(และมีหัวจุกแม้ใส่บราชั้นหนาก็ตาม) ทุกคนไม่ถูกกับกองสารวัตรนักเรียนปัจจุบันเพราะปล่อยให้แก๊งค์หัวรุนแรงAMRโจมตีต่อไปแล้วหลังจากหนีไปได้ก็โผล่หัวมาซะ

กองกำลังสารวัตรนักเกรียน[แก้ไข]

กองกำลังเกรียนนำโดยเกรียนเทพ หน้าที่หลักคือก่อการเกรียนในเหตุวุ่นวายมากขึ้น โดยเฉพาะกลุ่มหัวรุนแรงแชมปียองโจมตีโรงเรียนเพื่อนำตัวเมล่อนออกมาก แล้วพวกสารวัตรจึงสนับสนุนเกรียนมากขึ้นเท่าตัีว

ผอ.[แก้ไข]

ผอ.ของโรงเรียนที่รู้เรื่องเกี่ยวกับทับทิม และยังเป็นคนรับมุขกับทับทิมทุกที (โดนอ่านใจประจำ) และเลี้ยงต้อยกับอัลมอนต์

อาจารย์แก่[แก้ไข]

เพื่อนของผอ. ท่าทางเป็นมือขวาของคนนั้น

วุ้น[แก้ไข]

หมาเตอร์จืดจางและคู่ยูริกับมะปราง รู้อดีตของพีชอีกคน

ลูกจันทร์[แก้ไข]

เพื่อนร่วมชั้นของเมล่อนและโคตรสมเป็นโอท๊อปตั้งแต่บ้านยันเครื่องแต่งกาย จัดเป็นตัวละครจืดจางคนหนึ่ง

มิ้นท์บอล[แก้ไข]

บอดี้การ์ดหญิงที่ต้องการรับเมล่อนกลับบ้าน ปรนนิบัติและทำตามหน้าที่อย่างเคร่งครัด แต่ก็ยอมล้มเลิกชั่วคราวเพราะคาฟีโอเน่โคลนนิ่ง และดูท่าจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เธอเป็นคนหนึ่งที่สามารถทำให้พีชน้ำแตกระหว่างขาได้ (คนเขียนเค้าเอาจริงว่ะ)

แม่ของเมล่อน(ไม่รู้ชื่อ)[แก้ไข]

ประธานบริษัทหัวรุนแรงAMR มีนิสัยขี้แถแต่อัลมอนต์รู้ดี

TYPE S.S.[แก้ไข]

แฝดพี่สาวของแอปเปิ้ลที่มีความสามารถเหมือนกัน แต่ถูกปรับเพิ่มความสามารถการฆ่าที่แอปเปิ้ลไม่มี จึงดูเหมือนเอาชนะเขาง่าย แต่แพ้ผิ่งกว้อกลางถนนลาบประสาท หนักอกหนักใจใกล้เคียงกับของเมล่อน แต่ดันไม่ใส่บรา(ตามฉบับคนเขียนหน้าหื่น)

ไอ้ตินโต(ไม่รู้ชื่อ)[แก้ไข]

ไอ้ยักษ์สายSTR เป็นพวกเดียวกับTYPE S.S.

ไอ้แว่นจืด[แก้ไข]

พวกเดียวกับTYPE S.S. หนุ่มแว่นจืดจางส่วนเกินจริงๆ เพื่อนร่วมงานของหมาเตอร์มาการีน

ไพน์[แก้ไข]

ไอ้เกรียนโล้นเรียกลุงจากAMRที่ถูกส่งเพื่อก่อการเกรียนที่โรงเรียนของเมล่อน ขี้โม้เกินความสามารถ

เลขาสาวแว่น[แก้ไข]

สาวแว่นหน้ากละจากAMR

ประธานหน้าโจรแห่งแชมปียอง[แก้ไข]

พ่อของพวกขบวนการนักรบสาว12เดือน

ขบวนการนักรบสาว12เดือน[แก้ไข]

จัดเป็นชุดสาวจืดจาง(พูดจริงๆ เพิ่งโผล่ท้ายเล่ม4)ทั้งหมด12 (แ-งลอกจากเรื่องไหนฟ่ะ คุ้นชิบโห่ง) แต่ละคนมีชื่อประจำเดือนอยู่แล้ว(อย่าคิดลึก) ถูกเข้าฝึกให้สู้กับType S.S. จากนั้น.... (มันไม่มีอะไรต่อแล้วนะสิ)

เนื้อเรื่องโดยย่อ[แก้ไข]

เพื่อไม่ให้เงินทองของท่านถูกพรากจากมือคุณ ถ้าคุณไม่ซื้อมันถือว่าสวรรค์เข้าข้างคุณแล้ว
— นักวิจารณ์มืออาชีพเอ่ยถึงปรัชญา

ปฐมบท[แก้ไข]

"เมล่อน" นักเรียนสาวที่เพิ่งออกจากบ้านพักเดิมเพราะเจ้าของบ้านขึ้นค่าเช่า เธอมาหาหอพักแห่งใหม่ และพบเข้ากับหอพักราคาถูกวิบัติแต่ทันทีที่เธอไปถึงก็มีชายหนุ่มอีกคนอยู่ที่นั่นด้วยวัตถุประสงค์เดียวกันคือเช่าบ้านหลังนั้น....ชื่อของเขาคือ "แอปเปิ้ล" ทั้งสองต้องแข่งกันทำอาหาร ตัดหญ้า และทำความสะอาด เพื่อแย่งชิงสิทธิในการเช่าบ้าน แต่การแข่งขันกลับสร้างความวุ่นวาย จนเจ้าของบ้านตะเพิดทั้งสองออกมา

แต่โชคดีที่ทั้งสองเจอบ้านเช่าหลังใหม่อีกแห่งที่ราคาถูกไม่แพ้กัน ด้วยความงกและด้วยการเสนอแนะจากเจ้าของบ้านทั้งคู่จึงเช่าบ้านอยู่ด้วยกัน เพื่อแชร์ค่าเช่า.....

เล่ม 1[แก้ไข]

เดี่ยวมา

เล่ม 2[แก้ไข]

เอาเป็นว่าคนเขียนเมาจัด

เล่ม 3[แก้ไข]

บ้าแมงมุม

เล่ม 4[แก้ไข]

กะเหรี่ยงมาเยือน

เล่ม 5[แก้ไข]

หายสาปสูญ

การ์ตูนจรรโลงโลก เล่ม 1
การ์ตูนจรรโลงโลก เล่ม 2
การ์ตูนจรรโลงโลก เล่ม 3
การ์ตูนจรรโลงโลก เล่ม 4

ลิงก์ที่เกี่ยวข้อง[แก้ไข]

บทความนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยไร้สาระนุกรมได้โดยเพิ่มข้อมูล